φύλλα του χειμώνα. σαν χέρια από τα χνάρια μας που προσπαθούν να μας μιλήσουν. απεγνωσμένες ικεσίες κάτω από σκοτεινιασμένους ουρανούς περίκλειστων οριζόντων...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
- ΑΠΕΙΡΟΣ
- ΤΑΞΙΔΙ, ΚΟΣΜΟΣ
- νυχτωμένα χιλιόμετρα στις εθνικές του κόσμου. χειμωνιάτικα μπάρκα σε έρημα καταστρώματα. ιχνηλασίες στην εκπνοή του καλοκαιριού. σημεία στο χάρτη. χωριό Κρατερό στα ορεινά της Φλώρινας, νύχτα με πάγο. ο βυθός της λίμνης Κερκίνης. το ερείπια στο Αυλάκι της Νισύρου όταν μουζγκώνει. ο βραχογκρεμός κάτω από τα πόδια μου στον Άγιο Παντελέημονα στην Τήλο. τα χαλάσματα στα Παλάτια της Σαρίας. η σιωπή στο Φαράγγι του Καλαμά. αυτός ο ξεχασμένος κάβος στα βορειοδυτικά....
ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ
το μεγάλο μας ταξίδι...
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ "ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ"
το άλλo ταξίδι, ταξίδι για το άλλο..
ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ
το ταξίδι των φωνών
περιοδικό "ΑΠΕΙΡΟΣ"
με δύναμη από τη Θεσπρωτία...
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΑΠΕΙΡΟΣ"
το πρώτο τεύχος
cd της "ΑΠΕΙΡΟΥ"
ανεξίτηλες φωνές...
cd "ΠΑΛΛΑΣ 2001"
έκδοση της "Απείρου"
cd "ΠΑΛΛΑΣ 2000"
έκδοση της "Απείρου"
cd "ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 2"
έκδοση της "ΑΠΕΙΡΟΥ"
στο αμπέλι του Μάκου...
4 σχόλια:
φύλλα...
Ο Όμηρος λέει ότι κι εμείς φύλλα είμαστε:
“οίη περ φύλλων γενεή, τοίη δε και ανδρών
φύλλα τα μεν τ’ άνεμος χαμάδις χέει, άλλα δε θ’ ύλη
τηλεθόωσα φύει, έαρος δ’ επιγίγνεται ώρη
ως ανδρών γενεή η μεν φύει, η δ’ απολήγει.” (Ομήρου Ιλιάδα, Ζ 146- 149)
[Ωσάν των φύλλων η γενιά και των ανθρώπων μοιάζει
π’ άλλα των φύλλων άνεμος στο χώμα τα τινάζει
κι άλλα απ’ το δάσος το χλωρό την άνοιξη πετιούνται
όμοια, άλλες των θνητών γενιές σβήνουν, κι άλλες γεννιούνται.]
(απόδ. Γεωρ.Ψυχουντάκη)
δηλαδή, όλα έχουν ειπωθεί?
Από τους έλληνες; σαφώς και ναι. Έστω και με σπερματικούς λόγους...
Πάντως για το συγκεκριμένο θέμα, τα φύλλα, θεωρείται ό,τι καλύτερο έγραψε ο Όμηρος. Τουλάχιστον σύμφωνα με το Σημωνίδη τον Αμοργίνο:
“Εν δε το κάλλιστον Χίος έειπεν ανήρ_
‘οίη περ φύλλων γενεή, τοίη δε και ανδρών’.”
[Το ένα το καλλίτερο το ’πε ’κείνος ο Χιώτης_
‘καθώς των φύλλων η γενιά, τέτοια κ’ η ανθρωπότης.’]
πολύ όμορφη φωτογραφία...
"οι θηλές της θάλασσας και οι ικεσίες της στον ουρανό", οι ικεσίες των φύλλων στους ορίζοντες, οι ικεσίες των ανθρώπων σε καταφύγια ψυχής.Περίεργο δεν είναι έτσι που μοιάζουμε με τη φύση;
Ένα κείμενο που αποδίδεται στον Ηράκλειτο απ'τον Αριστοτέλη μας λέει:
"συναψίες όλα και ουχ όλα,συμφερόμενον διαφερόμενον,συναίδον διαίδον,και εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα"
(Όλα είναι αλληλένδετα:τα σύνολα και τα μη σύνολα,τα συγλίνοντα και τα αποκλίνοντα,η συγχορδία και η μονωδία.Όλα συνταιριάζονται σε ένα και από το ένα προέρχονται όλα.)
Έτσι όπως φτιάχτηκε ο κόσμος. Έτσι όπως φτιάχνουμε εμείς τις ζωές μας, ερμηνεύοντας τη φύση κι αφήνοντάς την να μας ερμηνεύει
Δημοσίευση σχολίου