Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009
θάρθει μια μέρα...
ας ψιθυρίσουμε κραυγές.ας ουρλιάξουμε σιωπές. ας συλλαβίσουμε το άρρητο. κι αν τα λόγια ηχούν ανέκφραστα, ας μιλήσουμε το ανείπωτο σύγκορμοι. με τον πυρετό των σπασμών, τη λαχτάρα του τρέμουλου. "θάρθει μια μέρα, δεν μπορεί, θάρθει μια μέρα". με ουρλιαχτά ολόσαρκα. με τα λόγια που αποτυπώνουν στα χνώτα οι ανάσες μας. με τη λύσσα της απόγνωσης, τον τρόμο της αγωνίας. θάρθει μια μέρα! δεν μπορεί... μ' ακούς; θάρθει μια μέρα! θέλω να σε δω να τρέμεις στα ίδια σου τα λόγια. να χορεύεις στον πυρετό της προσμονής. στην απόγνωση της αναμονής. θάρθει μια μέρα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Θα ΄ρθει! Δεν θα 'ρθει; Και τότε θα φτάσουμε το άφταστο και θα αγγίξουμε το άπιαστο. Τότε τα δυσκολότερα όνειρα θα ντυθούν με σάρκα. Με σάρκα χαραγμένη απ 'όλον μας το δρόμο ώσπου να τα ζήσουμε. Νοτισμένη μέχρι μέσα με την ενέργεια των στιγμών της προσμονής. Θα 'ρθει μια μέρα. Και θα 'μαστε εκεί με τον χορό των ψυχών και των σωμάτων να σκιαγραφούν το μέλλον...
Δημοσίευση σχολίου