Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Άπω Νοτιοανατολή...

εν πλω για την Κάρπαθο λοξοδρομώ σε άλλο πάθος
ένα νησί - μέσα μου ένας σκοπός κι ένα τραγούδι.
"πάθος" ο σκοπός, μελιστάλαχτο Βυζάντιο
"περνούν τα σύννεφα" το τραγούδι
δεν σηκώνω μηχανή, μόνο κινητό
αποτυπώνω όσο μπορώ πιο εφήμερα κι ατημέλητα
βλέποντας τις εικόνες συνειδητοποιώ κάτι που διέλαθε την ώρα της λήψης - παντού φωτοσκιάσεις από το πέρασμα των σύννεφων που υπάρχουν περισσότερο έτσι παρά στον ουρανό
"το νησί του αφρού της θάλασσας" για τους Φοίνικες
Άχνη κι Αστράβη, ομηρικά "αφρόεσσα"
η Κάσος είναι εδώ
όπως κι εγώ που νιώθω λιγάκι λαθραίος αποβάτης της, παίρνοντας την απόφαση κυριολεκτικά στην μπουκαπόρτα του πλοίου την ώρα του απόπλου για Κάρπαθο
πρώτος προορισμός στο νησί το πιο νότιο κι ανατολικό άκρο εδώ, στα νότια κι ανατολικά.
Χέλατρος! παραλία όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει καταλισθήσει υποθαλάσσια κι οι εκβολές του απομακρύνουν τον ορίζοντα
εδώ, στην Άπω Νοτιοανατολή...

Δεν υπάρχουν σχόλια: