επιστρέφω κοιτώντας γύρω μου στο έμπα της πόλης. το ίδιο γυναικείο πρόσωπο σε γιγαντοαφίσσες διαφόρων διαφημίσεων, διαφορετικών προϊόντων. απορώ. εστιάζω. κανένας ενδοιασμός για την ταυτοποίηση του προσώπου, το μπλουζάκι που φορά σε όλες τις διαφορετικές αφίσσες γράφει το όνομά της. ένα πρόσωπο κι ένα όνομα που διαρκώς επιστρέφουν στα εξώφυλλα και τις οθόνες κάθε είδους τον τελευταίο καιρό. το μόνο που λείπει είναι να αλλάξει γένος ο μήνας μας προς τιμήν της! τα νέα Ιουλιανά δεν έχουν αποστασίες. τσόντες έχουν, dvd με σαμπάνιες και ροζ νυχτερινά περίπολα με γαλαζοαίματους γόνους. ένα τέτοιο πρόσωπο δεν είναι μια προσωπική περίπτωση. η κρίση έχει τη χρήση της. κι η χρήση της κρίσης το πρόσωπό της.
επιστρέφοντας από κάθε ταξίδι μου στην μεγάλη πόλη βυθομετρώ στα βλέματα αναζητώντας λάμψη. στα βλέμματα που στις μέρες μας ολοένα σκοτεινιάζουν και κατακλίνουν. καθρέφτης τέτοιων βλεμμάτων το βλέμμα της τρέχουσας, αγοραίας εθνικής μας star... ακυρωμένα, ματαιωμένα βλέμματα.
και το σκοτάδι εκπέμπει. το δυνατό, το απόλυτο σκοτάδι μπορεί κι εκπέμπει με σφρίγος σχεδόν αυτόφωτο. αυτό που καταπονεί τα βλέμματα και κατατονεί τις ψυχές είναι το υποφωτισμένο σκοτάδι των ημερών μας. η ακυρωμένη, ματαιωμένη λάμψη.
σε ένα μήνα για μεγάλα μάτια, ένα μήνα για μια ματιά βαθιά μέσα στα σπλάχνα...
τον Ιούλιο όχι κάποτε αλλά τώρα. ανελέητα τώρα.
επιστρέφοντας από κάθε ταξίδι μου στην μεγάλη πόλη βυθομετρώ στα βλέματα αναζητώντας λάμψη. στα βλέμματα που στις μέρες μας ολοένα σκοτεινιάζουν και κατακλίνουν. καθρέφτης τέτοιων βλεμμάτων το βλέμμα της τρέχουσας, αγοραίας εθνικής μας star... ακυρωμένα, ματαιωμένα βλέμματα.
και το σκοτάδι εκπέμπει. το δυνατό, το απόλυτο σκοτάδι μπορεί κι εκπέμπει με σφρίγος σχεδόν αυτόφωτο. αυτό που καταπονεί τα βλέμματα και κατατονεί τις ψυχές είναι το υποφωτισμένο σκοτάδι των ημερών μας. η ακυρωμένη, ματαιωμένη λάμψη.
σε ένα μήνα για μεγάλα μάτια, ένα μήνα για μια ματιά βαθιά μέσα στα σπλάχνα...
τον Ιούλιο όχι κάποτε αλλά τώρα. ανελέητα τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου