ο ήλιος και η σελήνη

πόσο αρσενικός ο ήλιος, πόσο θηλυκή η σελήνη! ένα απίστευτα ερωτικό παιχνίδι σκέπει τις μέρες και τις νύχτες μας...

εκείνος προβλέψιμος, επαναλαμβανόμενος κι απαράλλακτος. εκείνη απρόβλεπτη, ανεπανάληπτη, συνέχεια αλλιώτικη. εκείνος αδρός και μονοσήμαντος, εκείνη ανάγλυφη και πολυπρόσωπη. εκείνος διαρκώς ακέραιος. εκείνη για μια μόνο στιγμή ολόκληρη. εκείνος μόνο φως, εκείνη φως και σκοτάδι. εκείνος νομίζει ότι εκείνη δεν υπάρχει χωρίς αυτόν. εκείνη γνωρίζει καλά ότι δίχως αυτόν διασώζει ακέραιο το σκοτάδι της. εκείνος έμπλεος φωτός πέρα για πέρα. εκείνη με σκοτεινή πάντα τη μία της πλευρά. εκείνος αυτόφωτα εκχύνει το φως του, εκείνη ετερόφωτα εγκολπώνει το φως, το αντανακλά, το διαχέει. εκείνος λίγο πολύ δεδομένος, πάντα εκεί, σχεδόν αγέραστος στην τροχιά του, το πολύ πολύ με τις μέρες του. εκείνη με τα φεγγάρια της - τις περιόδους της - τον τρόπο της να είναι κάθε τόσο νέα (σελήνη). η σελήνη όμοια γυναίκα στον κύκλο της...

μια τεράστια ερωτική συνωμοσία εξυφαίνεται συνέχοντας τις μέρες και τις νύχτες μας σε έναν αδιόρατο ιστό. εκείνες συμμαχήσαν με το φεγγάρι. κι εμάς μας τυφλώνει ο ήλιος.

κι απόψε έχει Πανσέληνο. το νού σας! :)


σημείωση: γράφτηκε με Πανσέληνο...