Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης χθες βράδυ. μετά το τέλος της προβολής του ντοκιμαντέρ της Αλίντας Δημητρίου "Η ζωή στους Βράχους". γυναίκες που συμμετέχουν με μαρτυρίες τους στην ταινία παρουσιάζονται. εξόριστες στη Μακρόνησο σε ηλικίες 16-18 ετών. δεν υπέγραψαν.

"να πολεμάτε, μάθετε να πολεμάτε! ο πόλεμος είναι ζωή...". η ταινία και τα λόγια τους μάθημα ζωής. η Αλίντα (τέταρτη από αριστερά στο βίντεο που τράβηξα με το κινητό) μας φόρτωσε με καμάρι αλλά κι ενοχές. κάνει με το ίδιο πάθος ταινίες που κι εμείς κάναμε όταν είμασταν 22 ετών. μόνο που εκείνη τώρα μετρά τα, σχεδόν, 80... δίπλα της μια ζωή ο αγαπημένος μας Σωτήρης Δημητρίου, ο πρώτος μας δάσκαλος στο σινεμά, στην τότε κομματική σχολή κινηματογράφου. με γνώση, σεμνότητα και συναίσθημα. και δίχως πια, κατ' επιλογή και κατ' ανάγκη, κομματικές ταυτότητες. η Αριστερά αλλιώς... σαν στάση ζωής.