από την Αθήνα στη Σαλονίκη. κι από εκεί σε Μακρόνησο, Σενεγάλη, Βολιβία, Μεξικό, Τουλούζη, Νότια Αφρική, Άλπεις, Μογγολία, Τανζανία, Νέα Υόρκη. κι όλα αυτά σε ένα μόλις 24ωρο. δεν υπάρχει πιο όμορφη πόλη, πιο όμορφη εποχή για αυτό που συμβαίνει εδώ και τώρα στη Θεσσαλονίκη. το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ είναι ένα αληθινό παράθυρο στον κόσμο. ο περίκλειστος ορίζοντας του Θερμαϊκού μεταμορφώνεται στο σκοτάδι των αιθουσών στο πιο καλοτάξιδο λιμάνι με πλόες για όλο τον κόσμο. άνοιγμα στον κόσμο στο έμπα της άνοιξης.

κι ανάμεσα σε προβολές και νυχτερινές διαδρομές να μου δείχνουν ένα αμερικάνικο φωτογραφικό λεύκωμα όπου με αναγνώρισαν, λέει, ως ...νταουλιέρη! μια φωτογραφία από την εποχή των γυρισμάτων της ταινίας "ΤΟ ΛΙΒΑΛΔΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ" στην Κερκίνη. να παίζω δίπλα σε έναν Χίτζιο - της περίφημης γύφτικης μουσικής οικογένειας που διαβιεί στην Ηράκλεια Σερρών.