ο φίλος παλιός, συνδαιτημόνας σε αλλοτινές, μεθυσμένες σπονδές στο πλωτό φάντασμα της κυράς Φροσύνης, με πυρετώδη νυχτέρια αλαμπρατσέτα με ποιητές ορατούς "μόνο από την καύτρα του τσιγάρου τους". μου μιλάει σε κατάσταση αμόκ - έτσι περιγράφει ο ίδιος την κατάστασή του. παρέδωσε τις τελικές διορθώσεις για το νέο του βιβλίο, λέει, και λαχταράει την έκδοσή του. σε όλα τα προηγούμενά του τον θυμάμαι αναβλητικό, διστακτικό, φοβισμένο στο αναπότρεπτο της έκθεσης. τώρα λες και ενστικτωδώς ζηλεί στάση επιδειξία... περπατάμε, όπως παλιά, ώρες πολλές γύρω από τη λίμνη. λίγη ώρα αργότερα μου στέλνει με email όλο το πόνημά του. τίτλος "ασκήσεις επιβίωσης στον κόσμο της κατανάλωσης". Επίκουρος, Αριστοτέλης, Μάρξ διατρέχουν το κείμενό του σε διαδρομές αναπάντεχες. κάπου μια αναφορά του Μπόρχες σε κείμενο προσωκρατικού που ήθελε άλλο το φεγγάρι της Αθήνας και άλλο της Κορίνθου! κρατώ την ακροτελεύτεια αναφορά του φίλου στον αγαπημένο μας συντοπίτη ποιητή. "γαζώνουν χαμηλά τα πυροβόλα. ή σκύβεις ή απογειώνεσαι"....