"αγαπητέ αναγνώστη, η τελευταία μου λέξη είναι αγάπη. και δεν με νοιάζει αν ακούγεται σαν μπιμουβιά. όλοι έχουμε εμπόδια, όλοι νιώθουμε ανικανοποίητοι και περνάμε τραγωδίες. αλλά η αγάπη μας βοηθάει να τα διαπερνάμε όλα αυτά. εμπνέει, γενναιοδωρία, υπομονή και συμπόνοια. μας κρατάει υγιείς και όρθιους. αν έχω μάεθ κάτι με όλες αυτές τις ιστορίες που έχω γράψει, με τον παγκόσμιο πόλεμο που πολέμησα, με όλες τις ταινίες που έχω κάνει στα πάνω και τα κάτω της πορείας μου, έχω μάθει ότι όλα, αλλά ΟΛΑ εκφράζονται με τέσσερις λέξεις: "η απάντηση είναι αγάπη". τώρα, όλοι εσείς, οι καινούργιες φωνές, μιλήστε!"
το τέλος της αυτοβιογραφίας του αμερικάνου σκηνοθέτη Samuel Fuller. να μου θυμίζει ένα κίτρινο χαρτάκι αντίκρυ μου στον τοίχο της Tolbiac. με τα λόγια του Cosmos, ρόλου που υποδυόταν ο Ben Gazzara σε αγαπημένη ταινία του John Cassavetes - "I can't give you anything but love"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Μιας κι αγαπάνε ακόμη οι άνθρωποι...θα ήθελα κι εγώ να προσθέσω κάτι ακόμη στα πιο πάνω λόγια. Κάτι, που τα λόγια αυτά μου φέρανε στην μνήμη από το παρελθόν.
"Μη, αγάπη μου. Δε σου δόθηκα γι΄ αγκαλιάσματα. Δεν αργεί η μέρα όπου δε θα με φτάνουν πια τα χέρια σου και τα χείλη σου. Μα έπειτα θα έρθει ένας καιρός όπου θα ΄μαι πιο κοντά σου απ΄ ό,τι σήμερα ή ποτέ άλλοτε στο παρελθόν." Τι τάχα άλλο είναι τα χάδια σε σύγκριση με αυτή τη δίχως όνομα ένωση...[Μέσα από μια ανάγκη εξομολόγησης]
Δημοσίευση σχολίου