χρονοβασία...

αργά μέσα στη νύχτα να ξυπνάς από ύπνο βαθύ κι απρόσκλητο. να κάνεις δυό βήματα σαν νάσαι και να μην είσαι. και νάναι μαζί σου όσα δεν είναι πια. μια τέτοια στιγμή μετεωρίζεσαι ανάμεσα στο πάντα και το τώρα. κι είναι σαν να πιάνεις τον ίδιο το χρόνο σε ύπνο βαθύ και λαθραία να τον υπνοβατείς... χρονοβασία! εκείνη την ώρα νιώθεις δίχως είδωλο στο σκοτεινό καθρέφτη. και είσαι σίγουρος, αν τον κοιτάξεις θα δεις τη μορφή της για είδωλό σου...

μια στιγμή μετά, όλος ο χρόνος να είναι πάλι εδώ μαζί με όλα τα χρόνια του που λαθραία διάβηκαν ανάμεσα σε σένα και το τώρα. εσύ να είσαι πάλι, εκείνη πάλι να λείπει... μια τέτοια στιγμή ο χρόνος λαθρεπιβαίνει στα ίδια σου τα όνειρα. εκείνη την ώρα αποφεύγεις και πάλι τον καθρέφτη. τώρα είσαι σίγουρος πως το είδωλό σου υπάρχει πια χωρίς εσένα.