εμείς
όταν σμίγουμε
εμείς
όταν χωρίζουμε
πληθυντικοί σμιξίματος
πληθυντικοί των χωρισμών
πόσο παράξενο, περνάμε στον πληθυντικό όταν σμίγουμε, γινόμαστε εμείς ελπίζοντας να γίνουμε πάλι ενικός, να γίνουμε ένα - μια αυταπάτη ενικού...
κι όταν χανόμαστε, πάλι πληθυντικοί απομένουμε, δύο ενικοί ξεχωριστοί και ξεμοναχιασμένοι - μια αυταπάτη πληθυντικού....
αλήθεια, έχει πληθυντικό ο ενικός; το μόνο σίγουρο είναι ότι η μοναξιά του χωρισμού δεν χωράει σε ενικό, πληθυντική η λύπη....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου